Polska, ze względu na swoje położenie w centrum Europy, jest kluczowym elementem Nowego Jedwabnego Szlaku, inicjatywy mającej na celu stworzenie najkrótszego połączenia lądowego między Chinami a Europą Zachodnią. Dalszy udział Polski w chińskiej inicjatywie One Belt One Road jest wielką szansą dla wzrostu gospodarczego RP.

Kolej Transazjatycka, zwana także Nowym Jedwabnym Szlakiem, jest przyjazną dla środowiska alternatywą dla transportu lotniczego i morskiego między Wielkimi Chinami, Azją Środkową, Bliskim Wschodem i Europą w ramach usług transportowych obejmujących transport kontenerów.

Nowy Jedwabny Szlak – skala i terminowość Viron Cargo

Połączenie kolejowe między Chinami a Europą rozrosło się w rekordowym tempie od czasu, gdy prezydent Chin Xi Jinping po raz pierwszy ogłosił w 2013 r. inicjatywę One Belt One Road. Za pośrednictwem sieci kolejowej, która stanowi Nowy Jedwabny Szlak, 59 chińskich miast jest połączonych z 49 miastami w 15 krajach europejskich. Wysyłanie kontenerów koleją z Europy na Daleki Wschód nie jest całkowicie nową koncepcją. W latach 80. Chny posiłkowały się koleją transsyberyjską w celu dostarczania kontenerów do Japonii, gdzie były przeładowywane na statki płynące do Europy. Jednak skala i terminowość obsługi stoi dziś na zupełnie wyższym poziomie, głównie dzięki ogromnemu naciskowi ze strony chińskiej na rozwój tego korytarza transportowego. Transport kontenerów koleją obecnie jest krótszy o ponad połowę niż transport morski między Europą a Chinami.

Nowy Jedwabny Szlak przyspiesza kolejowy transport towarowy

Według najnowszych wyników rynek kontenerowych kolejowych przewozów towarowych między Europą a Azją wykazuje ogromny potencjał. Ostrożna prognoza zakłada podwojenie ruchu kontenerowego w latach 2020-2030. Według bardziej optymistycznych prognoz wolumeny te wzrosną trzykrotnie. Jednocześnie trwa współpraca nad skróceniem średniego czasu podróży na trasie Nowego Szlaku Jedwabnego. Cyfryzacja i optymalizacja procesów powinny skrócić czas transportu o trzy do pięciu dni w nadchodzących latach. Finalnym celem jest osiągnięcie średniego czasu tranzytu nie dłuższego niż 10 dni.

• W obliczu malejącego popytu na tradycyjne przewozy kontenerowe do Europy, pociągi Chiny-Europa skupiają się na transporcie pojazdów napędzanych nowymi źródłami energii paliwami alternatywnymi.

A co z Morskim Jedwabnym Szlakiem?

Ważniejszy od eurazjatyckich szlaków kolejowych jest tzw. Morski Jedwabny Szlak, czyli transport towarów z Chin do Europy drogą morską. Obecnie ponad 50% światowego handlu odbywa się na Morskim Jedwabnym Szlaku między Chinami i Azją Wschodnią a Europą. Na tej trasie znajdują się największe na świecie porty kontenerowe: Szanghaj, Singapur, Shenzhen, Ningbo-Zhoushan, Busan i Hong Kong. Rozwój Morskiego Jedwabnego Szlaku nie wymaga planucentralnego, gdyż infrastruktura logistyczna powstaje tam, gdzie opłacają się inwestycje.

• Chiny mają liczne plany rozwoju korytarzy morskich, w tym modernizację portów. Europa również opracowuje strategię rozwoju infrastruktury transportu, aby umożliwić rozwój wymiany.

Nikt nie zaprzecza, że ​​różne projekty Nowego Jedwabnego Szlaku mają ogromny potencjał gospodarczy, że poprawią sieć powiązań między Azją a Europą, a Pekin ma żywotny, geopolityczny interes w ich realizacji.